วันเสาร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2557

El Hombre Caimán ชาละวันของโคลัมเบีย

 ข้อมูลโดย Wikipedia

     El Hombre Caimán es una leyenda que trata de la historia de un hombre cuya pasión por espiar a mujeres desnudas lo condenó a quedar convertido en un ser con cuerpo de caimán y cabeza humana. Se desarrolla en la población ribereña de Plato, Magdalena, en la Costa Caribe colombiana.
    มนุษย์จระเข้ เป็นตำนานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวของผู้ชายที่มีความกำหนัด โดยการแอบดูพวกผู้หญิงเปลือย มันถูกลงโทษให้อยู่ในร่างกายของจระเข้ และมีหัวเป็นมนุษย์ ได้รับการพัฒนาเรื่องราวจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในเขตปล้าโต จังหวัดมักดัลเล้นา ชายฝั่งทะเลแคริบเบียนของประเทศโคลัมเบีย

      
     En Plato se celebra anualmente el Festival del Hombre Caimán. También existen una plaza y un monumento en su honor que son patrimonio cultural de la población. La leyenda del Hombre Caimán quedó inmortalizada en la canción "Se va el caimán" del barranquillero José María Peñaranda.
     ในปล้าโตมีการฉลองงานเทศกาลมนุษย์จระเข้เป็นประจำทุกปี และยังมีลานจตุรัสและอนุสาวรีย์ เพื่อเป็นเกียรติให้แก่มรดกทางวัฒนธรรมของพลเมืองอีกด้วย ตำนานมนุษย์จระเข้อยู่เป็นอมตะในเพลงที่ชื่อว่า "จระเข้ได้จากไป" ของชาวเมืองบาร์รังกียาชื่อ โฆเซ่ มารีอา เปนยารั้นดา

 

     Cuentan que hace mucho tiempo existió un pescador muy mujeriego se llama Saúl que tenía por afición espiar a las mujeres plateñas que se bañaban en las aguas del río magdalena. Previendo que podría ser descubierto entre los arbustos, se desplazó a la Alta Guajira para que un brujo le preparará una pócima que lo convirtiera temporalmente en caimán, para que no sospecharan entre las bañistas y poderlas admirar a placer. El brujo le preparó dos pócimas, una roja que lo convertía en animal, y otra blanca que lo volvía hombre de nuevo.
     เล่ากันว่า นานมาแล้ว ชาวประมงที่เป็นคนเจ้าชู้มากคนหนึ่งชื่อ ซาอูล ผู้มีงานอดิเรกในการถ้ำมองพวกผู้หญิงชาวปล้าโต อาบน้ำในแม่น้ำมักดัลเล้นา ซึ่งคาดหวังว่าอาจเจอในพุ่มไม้ เขาเดินทางไปยังคาบสมุทรกวาฆิราสูง ที่ซึ่งพ่อมดคนหนึ่งได้เตรียมยาที่จะเปลี่ยนร่างเขาให้เป็นจระเข้เพียงชั่วคราว เพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยในหมู่ผู้อาบน้ำ และสามารถชื่มชมพวกหล่อนได้อย่างเป็นสุข พ่อมดคนดังกล่าวได้เตรียมยาไว้ 2 ขวด ขวดสีแดงที่จะเปลี่ยนเขาให้เป็นสัตว์ และขวดสีขาวที่จะทำให้กลับมาเป็นคนอีกครั้ง
 

     Él disfrutó de algún tiempo de su ingenio, pero en una ocasión, el amigo que le echaba la pócima blanca no pudo acompañarlo. En su lugar fue otro que, al ver el caimán, se asustó al creer que era uno verdadero y dejó caer la botella blanca con el preciado líquido. Antes de derramarse completamente, algunas gotas del líquido salpicaron únicamente la cabeza de Saúl , por lo que el resto su cuerpo quedó convertido en caimán. Desde entonces, se convirtió en el terror de las mujeres, que no volvieron a bañarse en el río.
     บางเวลาเขาเพลิดเพลินไปกับความฉลาดของตัวเอง แต่มีอยู่คราวหนึ่ง เพื่อนคนที่หยดยาสีขาวใส่เขา ไม่อาจไปกับเขาได้ มันทำให้เขาตื่นกลัวเชื่อว่ามันจะเป็นจริง และปล่อยให้ขวดสีขาวกับของเหลวอันมีค่าตกลงไป ก่อนที่มันจะไหลออกจนหมด บางหยดจากของเหลวรดไปเฉพาะที่หัวของซาอูล ดังนั้นส่วนที่เหลือของร่างกายเขาจึงกลายเป็นจระเข้ ตั้งแต่นั้นมา มันจึงกลายเป็นเรื่องน่ากลัวของพวกผู้หญิง ซึ่งไม่กลับมาอาบน้ำที่แม่น้ำดังกล่าวอีกเลย


     La única persona que se atrevió a acercársele después fue su madre. Todas las noches lo visitaba en el río para consolarlo y llevarle su comida favorita: queso, yuca y pan mojado en ron. Tras la muerte de su madre que murió de la tristeza por no haber podido encontrar al brujo que había elaborado las pócimas porque había muerto, el Hombre Caimán, solo y sin nadie que lo cuidará, decidió dejarse arrastrar Bocas de Ceniza, como se conoce la desembocadura del río Magdalena en el mar Caribe a la altura de Barranquilla. Desde entonces, los pescadores del Bajo Magdalena, desde Plato hasta Bocas de Ceniza, permanecen pendientes para pescarlo en el río o cazarlo en los pantanos de las riberas.
     หลังจากนั้นบุคคลเดียวที่กล้าจะเข้าใกล้เขาคือแม่ของเขาเอง ทุกคืนหล่อนจะไปเยี่ยมเขาที่แม่น้ำเพื่อปลอบใจเขา และนำอาหารโปรดของเขาไปให้ คือเนยแข็ง มันสำปะหลัง และขนมปังแช่ในเหล้ารัม หลังการตายของแม่เขา ซึ่งตายจากการโศกเศร้าเนื่องจากไม่อาจหาตัวพ่อมดที่ ผสมยาได้ เพราะเขาตายไปแล้ว มนุษย์จระเข้จึงอยู่เพียงลำพัง และไม่มีใครจะดูแลมัน มันได้ตัดสินใจปล่อยให้ตัวเองถูกพัดไปถึงโบกัส เด เซนีซา ซึ่งรู้จักกันว่าเป็นปากแม่น้ำของแม่น้ำมักดัลเล้นาในทะเลแคริบเบียนที่ยอดบนเขตบาร์รังกียา ตั้งแต่นั้นมา พวกชาวประมงที่อยู่ใต้แม่น้ำมักดัลเล้นา จากเขตปล้าโตจนถึงโบกัส เด เซนีซา ยังคงดำเนินการเพื่อจับมันในแม่น้ำ หรือล่ามันในหนองน้ำของฝั่งแม่น้ำ


Únete al grupo de Facebook "Club de las lenguas occidentales de la Universidad de Ramkhamhaeng" al https://www.facebook.com/groups/365756166805480/

สมัครเข้ากลุ่มเฟส "ชมรมภาษาตะวันตกของมหาวิทยาลัยรามคำแหง" ได้ที่ https://www.facebook.com/groups/365756166805480/

จอมณรงธร (ตี๋)
สมาชิกชมรมภาษาตะวันตก
ปีการศึกษา 2557-58
กลุ่ม "WLC"
6 กันยายน 2014

















ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น