เรื่องเล่าผีรัสเซีย - เพื่อนอำ

Русский призрак

 (ผีรัสเซีย)

  

ที่มา : Nanmeebooks

ตอน : เกมระทึก

     โทรศัพท์ดังขึ้น 2-3 ครั้ง Денис (ดีนิส) รัััับสาย Кирилл (กีรีลล์) เพื่อนสนิทตั้งแต่วัยเด็กที่ไม่ได้เจอกันนาน 

     กีรีลล์เล่าว่าตัวเองได้งานที่ภัตตาคารหรูใกล้กับจัตุรัส Пушкин (ปุชกิน) ที่มีชื่อเสียง เขาคุยอวดถึงความโอ่อ่าของภัตตาคารนั้นสึกพักหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากชวนเพื่อนมากินข้าวที่ภัตตาคารนี้

     ในโอกาสที่ได้งานใหม่ เดี๋ยวฉันเลี้ยงนายเอง นายต้องมาให้ได้นะ เรื่องความอร่อยน่ะเอาหัวเป็นประกันเลย

     ไม่กี่วันต่อมา ดีนิสก็ไปที่ภัตตาคารแห่งนั้นตามที่สัญญาไว้กับกีรีลล์ มันหรูหรางดงามอย่างที่กีรีลล์คุยอวดไว้จริงๆ ดีนิสมองลอดเข้าไปด้านในผ่านกระจกใสของประตูหน้า เวลา буфет (บุเฟต) อาหารกลางวันที่มีแขกพลุกพล่านผ่านไปสักพัก ภัตตาคารจึงเงียบสงบลง

     ยินดีต้อนรับค่ะ พนักงานหญิงในชุดยูนิฟอร์มหรูหราของร้านกล่าวทักทายดินิส และพาไปยังที่นั่งริมหน้าต่างซึ่งมองเห็นวิวที่สวยงามของจัตุรัสปุชกิน ดินิสกำลังจะเอ่ยปากขอให้พนักงานหญิงช่วยเรียกกีรีลล์มาหาแต่เธอก็เดินไปเสียก่อน เขารู้สึกประหม่าที่ต้องนั่งเคว้งอยู่คนเดียวท่ามกลางสถานที่ที่หรูหราเกินตัวเช่นนี้ และหวังให้กีรีลล์เดินมาหาเร็วๆ 

     ไม่นานกีรีลล์ก็เดินถือเมนู 2 เล่มมายังโต๊ะที่ดินิสนั่งอยู่ เขาวางเล่มหนึ่งไว้หน้าเพื่อน และวางอีกเล่มที่หน้าเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามและยิ้มให้เพื่อนอย่างเป็นกันเอง

     ไงเพื่อน ไม่เจอกันตั้งนาน มีแฟนแล้วเหรอเนี่ย ไม่เห็นเล่าให้ฟังบ้างเลย

     หือ ว่าไงนะ

     ยังไม่ทันที่ดินิสจะถามอะไรกีรีลล์เพิ่ม ผู้จัดการร้านก็เรียกกีรีลล์ไปหา เขาจึงบอกให้เพื่อนดูเมนูไปพลางๆ ก่อน

     ดินิสไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะดูเมนูที่เพื่อนนำมาวางตรงหน้า เพราะยังข้องใจกับคำพูดของกีรีลล์อยู่ 

     แฟนอะไรกัน เรายังไม่มีสักหน่อย แล้วเราก็มาคนเดียว

     ดินิสมองเมนูบนโต๊ะที่กีริลล์เอามาให้ แล้วเพิ่งนึกขึ้นได้ว่ากีรีลล์ให้เมนูมา 2 เล่ม ทั้งๆ ที่มีเขานั่งอยู่คนเดียว

     อย่าบอกว่ามีใครนั่งอยู่ข้างหน้าเราอีกคนนะ ไม่หรอกมั้ง แต่ทำไมกีรีลล์ทำเหมือนเราพาใครมาเลยล่ะ

     สีหน้าดินิสเริ่มเครียด แต่แล้วเขาก็คิดถึงนิสัยของเพื่อนตั้งแต่เด็ก ที่มักชอบอำและแกล้งตนอยู่เสมอ

     โตป่านนี้แล้ว ยังไม่เลิกอำเพื่อนอีกเหรอ เจ้ากีรีลล์ ดินิสโล่งอก เขาหัวเราะออกมาอย่างผ่อนคลาย 

     ครู่ต่อมา พนักงานหญิงที่ดินิสเจอตอนเข้าร้านยกน้ำมาเสิร์ฟ เธอวางแก้วใบหนึ่งข้างหน้าเขา แล้ววางอีกใบหนึ่งลงบนฝั่งตรงข้าม ก่อนเดินจากไปราวกับไม่มีอะไรผิดปกติ

     โอ้โฮ นี่รวมหัวกับเพื่อนร่วมงานมาแกล้งฉันเลยเหรอ กีรีลล์ หึๆ ครั้งนี้นายไม่ได้กินฉันหรอกเพื่อน แต่รอยยิ้มของเดนิสพลันเปลี่ยนเป็นอาการอ้าปากค้าง เมื่อเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

     แก้วน้ำฝั่งตรงข้ามเดนิสลอยขึ้นในอากาศ แก้วเอียงไปข้างหน้าราว 45 องศาเหมือนมีคนยกดื่ม ทว่าไม่มีน้ำหกออกมาจากแก้วเลย จากนั้นมันก็ลอยลงบนโต๊ะเหมือนเดิม เสียงหัวเราะแผ่วเบาของหญิงสาวลอยมา ทั้งที่ตรงนั้นมีเพียงเดนิสคนเดียว

конец

เข้าร่วมกลุ่มเฟสภาษาตะวันตกได้ที่
  https://www.facebook.com/groups/365756166805480/
 จอมณรงธร ศรีอริยนันท์ 

17 สิงหาคม 2016