เรื่องเล่าผีรัสเซีย - เกมระทึก

Русский призрак

 (ผีรัสเซีย)

  

ที่มา : Nanmeebooks

ตอน : เกมระทึก

     เฮ้อ Роман (รามัน) ถอนหายใจด้วยความเซ็ง

     รถไฟไม่น่าเต็มเลย ไม่งั้นก็ได้นั่งรถไฟ Транссибирская (ตรานสซีบีร์สกายา) ไปเมือง Якутск (ยาคุตสค์) ได้สบาย ไม่ต้องขับรถไกลแบบนี้ เขารำพันกับตัวเอง

     รามันขับรถมาตั้งแต่บ่ายแก่ๆ ตอนนี้เริ่มเข้าสู่เขตยาคุตสค์แล้ว ดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า ความมืดค่อยๆ แผ่ปกคลุมท้องถนนอันเงียบเชียบ มีเพียงรถของเขาคันเดียวที่แล่นฉิวอยู่บนถนนที่มืดสนิท

     ถ้าจะไปให้ทันเวลานัดลูกค้าวันรุ่งขึ้น รามันต้องขับรถยาวไปทั้งคืนแม้ยังไม่เข้าฤดูหนาว แต่ถนนเปลี่ยวยามค่ำคืนของเมืองที่ขึ้นชื่อว่าหนาวที่สุดในโลกก็เพียงพอจะทำให้รามันเย็นยะเยือก

     บรื๋อ สมเป็นเมืองที่หนาวที่สุดในโลกเลย รามันเปิด Нагреватель (นากรีวาจิล - เครื่องทำความร้อน) แต่พออุณหภูมิในรถอุ่นขึ้นไม่ทันไร เขาก็เริ่มง่วง 

     ขับรถง่วงๆ แบบนี้ไม่ดีแน่ เปิดวิทยุฟังเป็นเพื่อนแก้ง่วงก็แล้วกัน

     ซ่า...ซ่า รถยนต์แล่นไปบนถนนท่ามกลางหุบเขาสูง ทำให้รับสัญญาณวิทยุไม่ค่อยได้ รามันเปลี่ยนคลื่นไปเรื่อยๆ เพื่อหาสักคลื่นที่สัญญาณชัดเจน

     ซ่า...ซ่า

     อะไรกัน ไม่มีสัญญาณเลยเหรอ แผ่นซีดีก็ไม่ได้ติดไว้ในรถเลย เอาไงดี รามันพยายามเปลี่ยนคลื่นสัญญาณไปเรื่อยๆ พลางขับต่อไปจนรถแล่นเข้าไปในอุโมงค์

     ซ่า...ซ่า เริ่มเกมตอบคำถามช่วงดึกกันเลยดีกว่าครับ ซ่า... ในอุโมงค์ที่มืดสนิท สัญญาณวิทยุจากคลื่นหนึ่งก็ดังขึ้น

     โอ้ ในที่สุดก็เจอสัญญาณสักที เกมตอนคำถามช่วงดึกงั้นเหรอ คงพอแก้ง่วงได้บ้างละนะ รามันเร่งเสียงวิทยุเพื่อฟังดีเจพูด

     ซ่า...ซ่า คำถามข้อแรกนะครับ เขตใดของรัสเซียที่มีอากาศหนาวที่สุดครับ ซ่า...ผู้ฟังท่านใดรู้คำตอบ โทรเข้ามาที่หมายเลข 444-444-444 เพื่อตอบคำถามได้เลยครับ ซ่า...ซ่า

     เสียงคลื่นแทรกยังดังเป็นระยะๆ ทำให้เสียงดีเจฟังไม่ค่อยชัด แต่รามันยังฟังรู้เรื่อง และเขาก็รู้คำตอบข้อแรกด้วย

     เขตที่มีอากาศหนาวที่สุดก็คือยาคุตสค์ไงล่ะ ถ้าตอบถูกอาจจะมีรางวัลก็ได้ ลองโทรไปเล่นเกมดีกว่า รามันหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าออกมา แล้วกดหมายเลขตามที่ได้ยินจากวิทยุ

     ซ่า...ซ่า มีท่านผู้ฟังโทรเข้ามาตอบท่านหนึ่งแล้วครับ ซ่า...

     เมื่อโทรติด รามันโห่ร้องดีใจอย่างไม่รู้ตัว

     ขอตอบว่ายาคุตสค์ครับ ตอนนี้ผมอยู่ที่นี่พอดีเลย น้ำเสียงของรามันตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะไม่เคยโทรไปเล่นเกมกับรายการวิทยุใดมาก่อน

     ซ่า...ซ่า ถูกต้องครับ คุณได้สิทธิ์ตอบคำถามข้อที่ 2 ตั้งใจฟังแล้วตอบให้ถูกนะครับ ซ่า...

     เสียงดีเจยังคงดังสลับกับเสียงคลื่นรบกวนที่ฟังดูน่ารำคาญ แต่รามันไม่ใส่ใจ เขารู้สึกสนุกกับเกมและตอบคำถามถูกไปหลายข้ออย่างไม่น่าเชื่อ

     ซ่า...ซ่า มาถึงคำถามข้อสุดท้ายแล้วนะครับ ซ่า...ซ่า

     อ้าว สุดท้ายแล้วเหรอเนี่ย ยังอีกไกลกว่าจะถึง รามันรู้สึกเสียดายที่เกมใกล้จบแล้ว แต่เขาก็ตั้งใจที่จะตอบคำถามข้อสุดท้ายให้ได้ เขาเงี่ยหูฟังดีเจ

     ซ่า...ซ่า เสียงคลื่นแทรกดังกว่าเดิม ก้องไปทั้งรถ

     สัญญาณดูจะไม่ไหวแล้วแฮะ

     ซ่า...คำถามสุดท้ายนะครับ ตอนนี้ใครนั่งอยู่ข้างหลังคณครับ ซ่า...

     รามันพอจะจับใจความคำพูดของดีเจได้ แต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไรเพราะคำถามฟังดูแปลกๆ 

     ผมขับรถอยู่คนเดียว ไม่มีใครนั่งอยู่ข้างหลังเลยครับ

     ซ่า...ผิดครับ คำถามข้อสุดท้าย ตอนนี้ใครนั่งอยู่ข้างหลังคุณครับ

     คุณจะรู้ได้ยังไงครับว่าผมอยู่กับใคร แต่ยังไงผมก็ยังยืนยันว่าขับรถมาคนเดียวครับ รามันยังยืนยังคำตอบเดิม แต่ดีเจก็ย้ำว่าผิด ทำให้รามันรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา เสียงคลื่นแทรกเริ่มเงียบลงเรื่อยๆ 

     รายการนี้จะเล่นตลกอะไรกัน ก็เห็นอยู่ว่าเราขับรถมาคนเดียว รามันพึมพำกับตัวเอง เขาเหลือบดูกระจกมองหลังให้แน่ใจ ทันใดโทรศัพท์ก็ร่วงลงพื้น ตามมาด้วยเสียงร้องลั่นอย่างสติแตกของรามัน

     คำถามข้อสุดท้าย ใครอยู่ข้างหลังคุณครับ เสียงดีเจยังคงถามคำถามต่อไป แต่เสียงคลื่นแทรกเงียบสนิทไปแล้ว และดวงตาของหญิงสาวผมยาวสะท้อนอยู่บนกระจกมองหลังในรถของรามัน ใบหน้าของเธอซีดราวกับไม่มีเลือดในร่างกาย เธอจ้องอยู่อย่างนั้นแล้วก็แสยะยิ้มออกมา

конец

เข้าร่วมกลุ่มเฟสภาษาตะวันตกได้ที่
  https://www.facebook.com/groups/365756166805480/
 จอมณรงธร ศรีอริยนันท์ 

22 กุมภาพันธ์ 2017