San Francisco de Quito (ซาน ฟรันซิสโก เด กีโต)
หรือ Quito เมืองหลวงของประเทศเอกวาดอร์
ข้อมูลโดย wikipedia และ thaiwhic.go.th
ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศ ในแอ่งแม่น้ำกวายาบัมบา บนเนินเขาปีชินชา (4,794 เมตร)
ทำให้กีโตเป็นเมืองหลวงที่ตั้งอยู่สูงที่สุดเป็นอันดับสองในโลก
เมืองนี้มีประชากรประมาณ 1 ล้าน 5 แสนคน
และมีพื้นที่ประมาณ 290 ตารางกิโลเมตร
กรุงกีโตเป็นเมืองเก่าตั้งอยู่บนภูเขา
คนที่นี่เป็นเชื้อสายของชาวสเปนและชาวอินเดียน ใช้เงินสกุล US ดอลล่าห์
เนื่องจากระดับความสูงและที่ตั้งของเมืองนี้
ทำให้ภูมิอากาศของเมืองมีลักษณะเย็น และค่อนข้างคงที่ตลอดทั้งปี
โดยมีอุณหภูมิสูงสุด 20 องศาเซลเซียส และลดต่ำลงที่ 10 องศาเซลเซียส ในเวลากลางคืน
เมืองนี้มีเพียงสองฤดูกาลเท่านั้นคือ ฤดูร้อน (ฤดูแห้ง) และฤดูหนาว (ฤดูฝน)
กีโต ก่อตั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 16 (พุทธศตวรรษที่ 21)
บนซากปรักหักพังของเมืองอินคา (Inca) ถึงแม้จะเกิดแผ่นดินไหวในปี คริสต์ศักราช 1917
เมืองนี้ก็ยังมีย่านประวัติศาสตร์ที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดีที่สุดและเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดในลาตินอเมริกา
ทั้งอารามซาน ฟรานซิสโก
(San Francisco) และซานโต โดมิงโก (Santo Domingo) โบสถ์และวิทยาลัยเยซูอิต
ลา กอมปานญิอะ (La Compañía) ซึ่งมีการตกแต่งภายในอย่างหรูหรา
เป็นตัวอย่างแท้ของ “สกุลช่างบาโรคแห่งกีโต” (Baroque school of Quito)
ซึ่งผสมผสานศิลปะสเปน อิตาเลียน มัวร์ (Moorish) เฟลมิช (Flemish)
และศิลปะพื้นถิ่น
หมู่เกาะกาลาปาโกส (Islas Galápagos)
ในมหาสมุทรแปซิฟิก ราว 1,000
กิโลเมตรจากทวีปอเมริกาใต้ เกาะ 19
เกาะรวมทั้งเขตอนุรักษ์ทางทะเลโดยรอบได้รับสมญาว่าเป็น
“พิพิธภัณฑ์มีชีวิตและห้องแสดงวิวัฒนาการ” ด้วยที่ตั้งอันเป็นจุดบรรจบของกระแสน้ำในมหาสมุทร ๓ สาย
หมู่เกาะกาลาปากอสจึงเป็น “หม้อหลอม” ของสปีชีส์ทะเล
กิจกรรมแผ่นดินไหวและภูเขาไฟที่ยังคงดำเนินไปสะท้อนให้เห็นกระบวนการก่อตัว
ของเกาะ กระบวนการดังกล่าวผนวกกับความโดดเดี่ยวของหมู่เกาะ
ทำให้เกิดพัฒนาการของชีวิตสัตว์ที่แปลกประหลาด เช่น อีกัวนาบก (land
iguana) เต่ายักษ์ และนกฟินช์ (finch)
หลายชนิดที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับทฤษฎีของชาร์ลส์ ดาร์วิน (Charles Darwin)
ว่าด้วยวิวัฒนาการโดยการเลือกสรรของธรรมชาติหลังจากที่ดาร์วินมาเยือนเกาะ
นี้ในปี คริสต์ศักราช 1835
ด้วยความงามตามธรรมชาติที่โดดเด่น
และภูเขาไฟมีพลัง ๒ ลูก
อุทยานแห่งนี้แสดงระบบนิเวศอย่างครบถ้วนตั้งแต่ป่าฝนเขตร้อนไปจนถึงธารน้ำ
แข็ง
โดยมีความตัดกันอย่างชัดเจนระหว่างยอดเขาที่มีหิมะปกคลุมกับป่าในที่ราบ
ความโดดเดี่ยวของแหล่งทำให้สปีชีส์ท้องถิ่นสามารถดำรงอยู่ได้เช่นสมเสร็จภูเขา (mountain tapir) และแร้งแอนเดียน (Andean condor)
จอมณรงธร (ตี๋)
ประธานชมรมภาษาตะวันตก
ปีการศึกษา 2555-56
กลุ่ม "รวมบาป"
23 กุมภาพันธ์ 2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น